فتوسراج
* لحظات تحویل سال 90 کنار شهدای گمنام معراج شهید محمودوند از آن لحظه های نابی بود که هیچ وقت فراموش نمیکنم. شب قدری بود برای خودش. قرار بود شلمچه باشیم برای سال تحویل ولی از معراج شهدا سر درآوردیم. * می بینید دست های توسل را به سوی پیکرهای شهید؟! این هم یکی از آن تصویرهای لحظه ی سال تحویل بود. * فرض نکن که این ها را شهدا فرستاده اند استقبالت با دود اسپند. حتما شهدا خودشان هم آمده اند استقبال. می شود خودشان مهمان دعوت کنند و استقبالش نیایند؟ *اینجا شلمچه است. کافی است در این مناطق چادر خاکی ببینی. روضه لازم نیست. اشک خودش می آید.... * هرکس یکبار غروب شلمچه را دیده باشد دیگر مبتلا می شود دلش. مبتلای شلمچه .... *این عکس ها یادگارهای اخرین روزهای سال 90 است. بوستان وکیل آباد مشهد. کارگرها بشدت مشغول کار بودند برای استقبال از بهار. نمی دانم این چه حکمتی است که همیشه عده ای باید از خوشی خود بزنند تا دیگران خوش بگذرانند. در آن سرما جوشکاری و بنایی و ... حیف که عکس نگرفتم. شاید جنب و جوش آن ها زیباتر بود ازین تک برگ مانده به شاخه ی درختی در راهی!! * این عکس مال چند ماه پیش است. سوژه اش هم درخت "به" حیاط منزلمان. مأمن یاکریم ها( همان موسی کو تقی مشهدی ها) و گنجشک های( چغوک) محل!!!
من همان سراجم! اینجا هم دفتر مشق عکاسی است.
